«Мен балалар алдындағы үлкен жауапкершілікті сезінемін»

«Supernovas» бапкері Бекзат Сыздықов өзін не ынталандыратыны, шәкірттері және футболдағы алғашқы қадамдары туралы айтып берді

Бекзат Сыздықовпен жақын таныстардың көбі оны футболға ерекше берілген адам ретінде таниды. Ұлытау аймағы футбол командасының капитаны туған ауылы Ұлытауда футбол ұшқынын тұтандыруға қашанда күш пен уақыт табатын. Жақында оның ұмтылысы шынымен орындалды – Бекзат біздің «Supernovas» жобасының бір бөлігіне айналды.

«Бала кезімде мені Марадона деп атайтын»

Бекзат Сыздықов Ұлытау ауылында туып-өскен. Білімі бойынша экономист, бірақ оның жаны әрқашан спортқа жақын болатын. Ол бала кезінен футболға және онымен байланысты барлық нәрселерге ғашық болғанын еске алады. Бір кездері мен кәсіпқой ортаға кіре жаздадым, бірақ тағдыр басқаша шешті.

«2001 жылдың жазында, 11 жасымда мені Қарағанды қаласының ​​«Шахтер» футбол клубына таңдауға шақырды. Бақытыма орай, мен одан өттім. Менің футбол шеберлігім бағаланып, жастар құрамасына түсуге нақты мүмкіндігім болды. Өкінішке орай, арманым орындалмады. Өйткені, мен біздің үйден 700 шақырым жердегі Қарағандыға жаттығуға баруым керек еді, бұл өте алыс және ата-анам мені жібере алмады», - дейді Бекзат Сыздықов.

Дегенмен, бала сүйікті спорт түрін тастамай, 14 жасында алғаш рет аудан құрамасына шақырылды.

«Есімде, мен командаға алғаш кірген кезде, өзім жасөспірім болған соң, ол жерде ылғи жасы үлкен ер адамдар бар сияқты көрінетін: кейбірі 25 жаста, кейбірі 30 немесе одан да үлкен - мен олармен салыстырғанда, кішкентай болатынмын. Соған қарамастан мен ешқашан жаңа сынақтардан қорыққан емеспін. Өз рахатым үшін ойнауға тырыстым және әйтеуір Марадона лақап аты маған бірден жабысып қалды», - деп еске алады Бекзат.

Аты аңызға айналған аргентиналық шабуылшымен оны алаңда өзінің сүйікті позициясы ғана емес, сондай-ақ ұқсас ойын стилі де байланыстырады. Алғашқы матчтардан-ақ Бекзат жергілікті стандарттар бойынша тамаша техника мен гол соғу сезгіштігін көрсетті.

«Және де мен сол аяқтымын. Мүмкін бұл да рөл атқарған шығар. Бірақ мен қолмен гол соқпадым», – деп күледі Бекзат. «Жалпы, туған өлкенің ұлттық құрамасындағы жолды осындай салыстырулардан бастағаным жақсы болды. Қазір команда капитаны болғаныма 7 жыл болды. Әуесқой лигаларда, облыстық турнирлерде тұрақты түрде ойнаймыз. Әрине, ұрпақ ауысып, жаңа ойыншылар өсіп келеді. Командада қазір 2003, тіпті 2005 жылы туған жігіттер бар. Олар үшін мен Мессиге көбірек ұқсайтын шығармын, өйткені бұл футболшы оларға жақынырақ. Әрине, мұның бәрі әзіл, шын мәнінде олардың деңгейіне де жақын емеспін. Бірақ қай бала өзінің кумирі сияқты болуды армандамайды?»

«Мен енді бапкер болып, ескі арманымды жүзеге асыруды жоспарлаймын»

Осы жылдың шілде айында Бекзат Сыздықов бірінші D санатындағы жаттықтырушы лицензиясын алды. Бұл кез келген бапкердің мансабындағы бастапқы кезең. Біліктілікті арттыру үшін практикалық тәжірибе жинау керек - әр деңгейде кем дегенде бір жыл. Жаңа рөлде өзін көрсету мүмкіндігі Бекзатты көп күттірмеді – Қазақстанға біздің «Supernovas» футбол жобамыз келді.

«Тамыз айына дейін мен «Supernovas» туралы ештеңе білмедім және мүлдем естімедім. Барлығы шілде айында осы жерде, Ұлытауда балалар футбол фестивалін өткізгенімнен басталды. Бізге Астанадан қонақтар келді - олар әлеуметтік желіде менің жарнамамды көріп, қатысуға келді. Олардың арасында футбол менеджері Ғалым Ибраев болды. Ол маған: «Егер сіз өз ауданыңызда секция ашқыңыз келсе, «Supernovas» өтініш жіберіңіз. Мен көп ойланбай, барлық деректерімді жинап, өтініш жіберіп, күттім. Әрине, олар бас тарта ма деп қатты уайымдадым, бірақ мен өз күшіме сендім.

Бекзат ұзақ уақыт алаңдамады - бір аптадан кейін жауап келді, және онымен бірге сұхбатқа шақыру келді. Бірнеше онлайн кездесулер мен келіссөздерден кейін жаттықтырушы ресми түрде «Supernovas» құрамына енді. Осылайша өзінің туған өңіріндегі футболдың сапасын жаңа деңгейге көтеріп, балаларды спортқа көбірек баулу деген ескі арманының жүзеге асуы басталды.

«Біздің ауданда бала кезімде футбол мүлде болмады деп айтуға болады. Ешқандай жеке немесе мемлекеттік секциялар, үйірмелер болған емес. Сабақтан кейін аулада өзіміз ойнайтынбыз. Шынымды айтсам, содан бері көп нәрсе өзгерген жоқ. Балаларға арналған мүмкіндіктер әлі де аз. Бұл спортты жан-тәнімен сүйетін адам ретінде мені қатты қынжылтады. Сондықтан менде жоқ нәрсені қазіргі ұрпаққа бергім келеді. Мен олардың жаттыққандарын, ойнағандарын, дамығандарын қалаймын. Менің ойымша, бұл оларды бақытты ете алады».

Қоңырау қабылданды

«Supernovas» Ұлытаудағы алғашқы оқу-жаттығу жиындары 15 қарашада басталды. Бекзат жаңа қызметке басын тіреді. Ол балаларды өзі жинады - мектепте барлық сыныптарға кіріп, қалаған әрбір баланы жазып алды. Қазір үш түрлі жас тобындағы 40-қа жуық бала сабақ алады. Жаттығу аптасына шамамен жеті сағатқа созылады. Бұл балалардың шаршамай жақсы ойнауы үшін жеткілікті.

«Маған жобаның саясаты ұнайды - балаларды дене жаттығуларымен және тәртіппен шамадан тыс жүктемеу. Осыған байланысты менің оқытуға деген көзқарасым толығымен сәйкес келеді. Көпшілігі КСРО заманынан қалған дәстүрлі оқыту әдістемелерінен сәл алыстағым келеді. Мен әрқашан жаңа, қызықты және заманауи бағдарламаларды табуға тырысамын. «Supernovas» көп көмегі тиді, мен онлайн тренингтерде көптеген пайдалы ақпаратты үйрендім, оны қазір тәжірибеде, сабақта қолданамын», - дейді Бекзат.

«Футболдан басқа менде басқа рахат көзі жоқ. Аң аулау мен балық аулау менікі емес, мен гаражда сағаттап жоғалмаймын, қолымда кітаптар да жиі болмайды. Жақында ғана мен футболға арналған әртүрлі нұсқаулықтарды белсенді түрде парақтай бастадым. Сондықтан футбол менің жүрегімде ерекше орын алады. Осы сезімді мен шәкірттеріме жеткізгім келеді. Болашақта балалардың жақсы жағдайда ойнауы үшін барлық уақытымды бапкерлікке арнауды жоспарлап отырмын. Мүмкін, кейбір балалар бұл спортпен көбірек айналысқысы келеді - мен олардың таланттары жоғалып кетпес үшін бағыттай аламын. Бірақ мен үшін ең бастысы – жақсы футболшы ғана емес, жақсы адам тәрбиелеу».